By teamsti
การป้องกันเอชไอวี ไม่ใช่เรื่องยาก หรือซับซ้อน หากเรารู้จักเลือกวิธีที่เหมาะสมกับชีวิตประจำวันของเรา การป้องกันสามารถปรับให้เข้ากับไลฟ์สไตล์ส่วนตัวได้ ไม่ว่าจะเป็นการใช้ถุงยางอนามัย การตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอ หรือการใช้ยาป้องกันก่อนการติดเชื้อ (PrEP) และยาต้านฉุกเฉินหลังการเสี่ยง (PEP) การออกแบบการป้องกันในแบบของคุณเองจะช่วยให้คุณปลอดภัย ไร้กังวล และใช้ชีวิตได้อย่างมั่นใจในทุกสถานการณ์
ยาเป๊ป (PEP) หรือ Post-Exposure Prophylaxis คือ ยาที่ใช้ลดความเสี่ยงในการติดเชื้อเอชไอวี หลังจากที่มีความเสี่ยง เช่น การมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ได้ป้องกัน หรือการสัมผัสเลือดที่อาจมีเชื้อเอชไอวี การใช้เป๊ปให้ได้ผลนั้นต้องทำความเข้าใจ และใช้อย่างถูกต้อง
ยาเป๊ป (PEP ย่อมาจาก post-exposure prophylaxis) คือ ยาต้านไวรัสฉุกเฉิน สำหรับผู้ที่เพิ่งสัมผัสเชื้อ ไม่เกิน 72 ชั่วโมง หรือ สำหรับผู้ไม่ติดเชื้อที่บังเอิญหรือมีความจำเป็น หรือไม่ตั้งใจแต่ไปสัมผัสเชื้อเอชไอวี มาแล้ว โดยต้องกินยาต้านให้เร็วที่สุดหลังสัมผัสเชื้อ เพราะการติดเชื้อเอชไอวีจะเกิดอยู่เฉพาะที่ในตอนแรก โดยการติดเชื้อทั่วร่างกายจะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 1-3 วันหลังการสัมผัส ซึ่งต้องกินยาเป็นเวลา 28 วัน ทำให้มีโอกาสที่เชื้อจะไม่กระจายสู่ร่างกายได้
