By teamsti
การป้องกันเอชไอวี ไม่ใช่เรื่องยาก หรือซับซ้อน หากเรารู้จักเลือกวิธีที่เหมาะสมกับชีวิตประจำวันของเรา การป้องกันสามารถปรับให้เข้ากับไลฟ์สไตล์ส่วนตัวได้ ไม่ว่าจะเป็นการใช้ถุงยางอนามัย การตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอ หรือการใช้ยาป้องกันก่อนการติดเชื้อ (PrEP) และยาต้านฉุกเฉินหลังการเสี่ยง (PEP) การออกแบบการป้องกันในแบบของคุณเองจะช่วยให้คุณปลอดภัย ไร้กังวล และใช้ชีวิตได้อย่างมั่นใจในทุกสถานการณ์
ยาเป๊ป (PEP) หรือ Post-Exposure Prophylaxis คือ ยาที่ใช้ลดความเสี่ยงในการติดเชื้อเอชไอวี หลังจากที่มีความเสี่ยง เช่น การมีเพศสัมพันธ์โดยไม่ได้ป้องกัน หรือการสัมผัสเลือดที่อาจมีเชื้อเอชไอวี การใช้เป๊ปให้ได้ผลนั้นต้องทำความเข้าใจ และใช้อย่างถูกต้อง
เพร็พ (PrEP) หรือ Pre-Exposure Prophylaxis เป็นยาที่ช่วยป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูง เช่น คู่รักที่คนใดคนหนึ่งติดเชื้อเอชไอวี ชายรักชาย หรือผู้ที่มีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ การเริ่มกินเพร็พเป็นครั้งแรกจำเป็นต้องทำอย่างถูกต้อง และมีความรู้ที่เพียงพอเพื่อให้ปลอดภัย และได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด
การรักษาเอชไอวี (HIV) ด้วยยาต้านไวรัส หรือ Antiretroviral Therapy (ART) เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการควบคุมไวรัสและป้องกันไม่ให้เกิดอาการของโรคเอดส์ การกินยาต้านไวรัสตรงตามเวลาที่แพทย์กำหนดเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้การรักษามีประสิทธิภาพสูงสุด แต่ในชีวิตจริง การลืมกินยาบางครั้งก็อาจเกิดขึ้น และหากเกิดขึ้นบ่อยครั้งอาจส่งผลเสียต่อการรักษาและสุขภาพของผู้ป่วยได้ ในบทความนี้เราจะมาดูกันว่า การลืมกินยาต้านไวรัส เป็นอันตรายแค่ไหน และทำไมการกินยาอย่างตรงเวลาจึงสำคัญ
ในโลกปัจจุบัน การดูแลและรักษาผู้ติดเชื้อเอชไอวีได้พัฒนาไปไกลอย่างมาก หนึ่งในขั้นตอนที่มีความสำคัญมากในการติดตามการรักษาผู้ติดเชื้อคือการตรวจ Viral Load ซึ่งเป็นการตรวจวัดปริมาณไวรัสเอชไอวีในเลือดของผู้ติดเชื้อ การตรวจนี้มีบทบาทสำคัญในการรักษาและป้องกันการแพร่เชื้อให้ผู้อื่น รวมถึงการยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้ติดเชื้อ วันนี้เราจะมาทำความเข้าใจว่า Viral Load มีความสำคัญอย่างไร และเหตุใดการตรวจนี้จึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้ติดเชื้อเอชไอวี
ยาเป๊ป (PEP ย่อมาจาก post-exposure prophylaxis) คือ ยาต้านไวรัสฉุกเฉิน สำหรับผู้ที่เพิ่งสัมผัสเชื้อ ไม่เกิน 72 ชั่วโมง หรือ สำหรับผู้ไม่ติดเชื้อที่บังเอิญหรือมีความจำเป็น หรือไม่ตั้งใจแต่ไปสัมผัสเชื้อเอชไอวี มาแล้ว โดยต้องกินยาต้านให้เร็วที่สุดหลังสัมผัสเชื้อ เพราะการติดเชื้อเอชไอวีจะเกิดอยู่เฉพาะที่ในตอนแรก โดยการติดเชื้อทั่วร่างกายจะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 1-3 วันหลังการสัมผัส ซึ่งต้องกินยาเป็นเวลา 28 วัน ทำให้มีโอกาสที่เชื้อจะไม่กระจายสู่ร่างกายได้
เชื้อเอชไอวี (Human Immunodeficiency Virus) คือ ไวรัสที่จะเข้าไปกัดกินทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาว ทำให้ภูมิคุ้มกันบกพร่อง โรคเอดส์ (Acquired Immunodeficiency Syndrome – AIDS) คือ กลุ่มอาการของการติดเชื้อโรคแทรกซ้อนต่างๆ เมื่อระบบภูมิคุ้มกันของร่งกายถูกเชื้อเอชไอวีทำลายจนไม่สามารถต้านทานเชื้อโรคที่เข้าสู่ร่างกายเหล่านี้ได้ การติดเชื้อเอชไอวี ไม่จำเป็นต้องมีอาการเอดส์ หากรู้เร็วด้วย การตรวจเลือด และรักษาเร็วด้วยยาต้านไวรัส โดยสาเหตุของการติดเชื้อเอชไอวีที่พบบ่อยที่สุด คือ ติดเชื้อผ่านการมีเพศสัมพันธ์ การใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน ...
เอชไอวี คือ เชื้อไวรัสที่ทำให้เกิดโรคเอดส์ (AIDS) ซึ่งผู้ติดเชื้อเอชไอวีไม่จำเป็นต้องป่วยเป็นโรคเอดส์เสมอไป หากมีการติดเชื้อเอชไอวีแล้วนั้นเชื้อจะอยู่ในร่างกายผู้ติดเชื้อตลอดไป ปัจจุบันยังไม่มีวิธีรักษาการติดเชื้อเอชไอวีให้หายขาดได้ แต่มียาต้านไวรัสเอชไอวี ซึ่งถ้าผู้ติดเชื้อเอชไอวีกินยาได้เร็ว กินยาอย่างต่อเนื่อง และสม่ำเสมอ สามารถทำให้ผู้ติดเชื้อมีสุขภาพที่แข็งแรงเป็นระยะเวลาที่ยาวนานขึ้น และช่วยลดความเสี่ยงของการแพร่เชื้อเอชไอวีนี้ไปยังผู้อื่นได้ด้วย ยาต้านไวรัสเอชไอวีคืออะไร ยาต้านไวรัสเอชไอวีเป็นยาที่ออกฤทธิ์ยับยั้งหรือต้านการแบ่งตัวของเชื้อเอชไอวี ช่วยป้องกันไม่ให้เชื้อไวรัสเข้าไปทำลายเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิด T-cell มีประสิทธิภาพในการป้องกันการติดเชื้อได้สูงสุดถึง 99% หากมีการใช้อย่างถูกวิธี Exposure prophylaxis เป็นยาที่ทานเพื่อป้องกันการติดเชื้อ HIV เท่านั้น ...
ย่อมาจาก Pre-Exposure Prophylaxis คือยาที่ใช้ในการป้องกันเชื้อเอชไอวี (HIV) ก่อนการสัมผัสโรค โดยการรับประทานยาวันละหนึ่งเม็ดทุกวัน เพร็พ (PrEP) ไม่สามารถป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ ได้ จึงยังจำเป็นต้องใช้ถุงยางอนามัยในการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ ถ้าใช้ยาเพร็พ PrEP ยังต้องสวมถุงยางอนามัยหรือไม่ ? การทานยาเพร็พเป็นหนึ่งในตัวเลือกของการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีได้จริง แต่ควรใช้ร่วมกับถุงยางอนามัยด้วย ซึ่งวิธีการป้องกันที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด คือ การสวมใส่ถุงยางอนามัยควบคู่ไปกับการกินยาเพร็พจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด เพราะสามารถป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆได้ เช่น ...
ยาต้านไวรัส HIV มีด้วยกันมากกว่า 20 ชนิด ออกฤทธิ์แตกต่างกันไป การเลือกใช้ยาจะพิจารณาตามความเหมาะสม และพิจารณาขึ้นอยู่กับแพทย์ที่ทำการรักษา สำหรับผู้ป่วยแต่ละราย โดยแบบแผนการรักษาที่จะให้ผลดี และช่วยลดปัญหาเชื้อดื้อยาได้ จะต้องใช้ยา 3 ตัวรวมกันหรือมากกว่า โดยการรักษาด้วยวิธีนี้ จะทำให้อัตราป่วยจากโรคแทรกซ้อน และอัตราการตายของผู้ป่วยเอดส์ ลดลงได้อย่างมาก ถึงแม้จะยังไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ก็ตาม ดังนั้นผู้ป่วยควรให้ความสำคัญกับการรับประทานยา ตามที่แพทย์สั่งอย่างเคร่งครัด ยาต้านเอชไอวีช่วยหยุดยั้งการแบ่งตัวของเชื้อไวรัสเอชไอวี แต่ไม่สามารถกำจัดเชื้อให้หมดไปจากร่างกายได้ ดังนั้นจึงต้องกินยาให้ตรงเวลา และต่อเนื่องเพื่อไม่เปิดโอกาสให้เชื้อดื้อยาได้ง่ายและสามารถควบคุมเชื้อเอชไอวีไว้ได้ตลอดเวลา ชนิดของยาต้านไวรัสเอชไอวี ...
